آشنایی با خوشنویسی نامدار،استاد سید حسین میر خانی،
بنیانگزار انجمن خوشنویسان ایران،
زنده یاد حضرت استاد سید حسین میر خانی(استاد الاساتید)فرزند ارشد مرحوم آقا سید مرتضی برغانی، از فضلا و خوشنویسان معروف در سال 1286 شمسی دیده به جهان گشود.از دوران کودکی خوشنویسی رادر محضر پدر بزرگوارشان فرا گرفت واز 12 دوازده سالگی به امر کتابت اشتغال داشته است.
اثار ارزشمندی زیادی از ایشان بجای مانده که مهمترین انها کتابت دو جلد قران کریم است به خط نستعلیق ایشان اولین هنرمندی است که اقدام به کتابت قران مجید به خط نستعلیق نموده است.این قرآن با اعراب کامل و به گونه ایبسیار زیبا و بدیع و ارزنده تحریر گردیده از شاهکار های کتابتی نستعلیق می باشد.علاوه بر این استاد سید حسین میرخانی کتابهای نفیس دیگری نیز به خط جادویی خود نوشته اند که هر یک در نوع خود از آثار مهم خوشنویسی محسوب می شوند.ایشان گروه زیادی از علاقمندان خوشنویسی را تعلیم داده اند که به جرات میتوان گفت اکثر خوشنویسان و استادان به نام این عصر از تعلیم یافتگان مکتب پر فیض این استاد گران قدر می باشند که ثمره ی سالهای متمادی تدریس ، استاد در محافل مختلف هنری است که هر یک امروز خود از بزرگان هنر خوشنویسی معاصر ایران هستند.
از درگاه الهی برای این هنرمند بی نظیر طلب مغفرت میکنیم انشالله در. آینده بیشتر با زندگی و آثار استاد سید حسین میرخانی آشنا خواهیم شد.
زنده یاد استاد سید حسین میر خانی
این شخصیت بزرگ هنر خوشنویسی ایران مردی با خلاق پسندیده و مهربان بود و همواره نسبت به شاگردانش عطوفت خاص داشت.سبک تعلیم ایشان و مهمتر از همه مهارت خاص و شیوه سهل او در نستعلیق نویسی وشاگرد پروری باعث گردیده بود که علاقمندان از گوشه و کنار تهران و شهرستانها از راههای دور و نزدیک برای استفاده از تعالیم این استاد گرانمایه به دور شمع وجودش گرد ایند .و از کلاس های خوشنویسی او بهر ببرند به استناد امار موجود به جرات می توان گفت که هیچ استادی بجز عماد الکتاب در هیچ دورهای به اندازه استاد سید حسین میر خانی در امر تعلیم خط موفق نبوده است .زیرا نحوه تعلیم و سبک خط ان بزرگوار طوری بود که هر کسی از تعلیم میگرفت زود پیشرفت می کرد ومی توانست در سلک خوشنویسان اظهار وجود کند .متاسفانه سرانجام این هنرمند بزرگ درسن 75 سالگی پس از مدتی که مرحوم از بینایی بود دوره عمر پر برکتش بسر امد و در سال 1361 زندگی را بدرود گفت وبه جهان باقی شتافت تا در جوار اجداد طاهرینش مقیم گردد.
اثار خطی ایشان
1- دو جلد قران کریم که به خط نستعلیق بسیار شیرین کتابت شده
2- کتابت تالیف آیت الله حاج محمد کریم خان کرمانی
3 -کتاب مثنوی اثر طبع عالم ربانی و حکیمم صمدانی حاج محمد کریم خان
4- رساله ای در آداب نماز ( الصلاه عمود الدین)
5- روش درست نویسی فارسی تا لیف سید محسن خلیق رضوی
6فوائد الادب از کتاب های درسی قدیم
7- قصاید قرانیه و خاتمیه اثر طبع مرحوم آیت ا.. مهدی الهی قمشه ای
8- دو جلد رسم المشق که برای دبیرستان قدیم تحریرگردیده
9-سه جلد رسم المشق که از شاهکارهای نستعلیق محسوب می شود و .....نقل از کتاب خوشنویسان ایران تالیف استاد علی راهجیری گیلانی
مرحوم استاد سید حسین میرخانی
بیاد استاد گرنقدرم استاد زنده یاد استاد حسین میر خانی رحمه ا...علیه (به قلم استا د منتصری)
در عنفوان جوانی به تقدیر الهی در حدود 50 سال قبل روزی برحسب اتفاق به محضر شریف ان یگانه دوران شرفیاب شدم. وقتی دستخت خام مرا دید بسیار تشویق فرمود و محبت نمود و اظهار داشت فرزندم دست شما قدرت خوبی دارد اما از رموز خوشنویسی اگاهی چندانی نداری .مدتی بعد افتخار شاگردی ان بزرگوار را پیدا کردم و از دریای بی کران هنرش گهرهای فروان برداشتم واز خرمن معلوماتش بهره ها بردم و هنوز پس از پنجاه سال خود را مدیو ن تعلیمات ارزشمند ایشان میدانم . تاریخ هنر قضاوت خواهد کرد که استاد حسین میر خانی چه تاثیری بزرگی در خوشنویسی ایران داشته است .
صبر بسیار باید پدر پیر فلک را تا دگر مادر گیتی چو تو فرزندی بزاید
روزی به ایشان عرض کردم استاد چرا شما بیشر به تحریر و تالیف کتاب اموزشی در زمینه خوشنویسی نمی پردازید. در پاسخ فر مود ند فرزندم من به اموزش وتعلیم هنر جویان اهمیت بسیار میدهم در اینده هریک از شما کتابی گویا خواهید بود که هنر مرا به بهترین نحو ترویج خواهید کرد. از دیگر سخنان گهر بار ایشان که بخاطر دارم هموراه بیان می فر مودند این بود .بنای استاد و شاگردی بر دو چیز است بنای استادی بر شفقت وبنای شاگردی بر حرمت هر که را شفقت نیست استاد نیستو هر که را حرمت نیست شاگردی را نشاید.خدایش رحمت کند که دریای شفقت و معرفت وهنر بود که اکثر استادان بنام کنونی( پیش کسوتان امروز ) تربیت یافتگان مکتب پر فیض ایشان هستند اری کلمات وجملات قادر به بیان عظمت او نیستند وزبان قدرت انرا ندارد که ایثار و گذشت 50 ساله او را بیان نماید هیچگاه ندیدم بدون وضو در کلاس حضور یابد و این مو ضوع را پیوسته به شاگردانش یاد اور ی می فر مود مهربان وخوش صحبت صدای بم مردانهای داشت .سر مشقهایش بوی عشق عرفان میدادوخلاصه پدری مهربان بود واستادی تمام عیار در خطش سحری بودی که هر بیننده ای را مجذوب می کرد و در یک کلام انسانی عارف و عارفی کامل بود . روحش شادو یادش گرامی باد.غلامحسین منتصری دی ماه 1397
خاطره ای از استاد سید حسین میر خانی بقلم فرزند شان اشرف السادات میر خانی
نمایشگاه دسته جمعی خوشنویسان معاصر بود. تابلو ها با خط پدر ، که با آ آرایش و سلیقه ی خاصی بر دیوار آویخته شده بود. شروع می شد؛بعد به ترتیب کار همه،حتی شاگردان جوان و کم کار،بر دیوار بود. شب افتتاح،چون تابلوهای پدر را به تکرار دیده و شاهد آفرینش آن ها بودیم ، برایم جالب و خیره کننده نبود. سراغ کارهای دیگر ان رفتم. در بین کارهای چشم گیر چندین تابلو از کارهای مرحوم رضا مافی به چشم می خورد ، که بیش از بقیه نظر م را گرفت.شب به خانه آمدم وبا نادانی به پدرم گفتم:«چرا شما مثل رضا مافی نمی نویسید. فقط خط نستعلیق ، وصاف وبدون تزئین.»پدرم نگاهی به من کردند-نگاه عاقل اندر سفیه-وبرای آن که در جهالت نمانم با لحنی مهربان گفتند:«پدر جان! اون خط نیست سرخاب وسفیدابی است برای خط.»شب بعد با عده یی از دوستان به دیدن همان نمایشگاه رفتیم. پدر نبودند؛تصادفا به مرحوم رضا مافی برخوردم. ضمن ابراز تحسین وشوق دیدار کارهایش ، گفتم:«بسیار زیباست؛اتفاقا دیشب به پدر گفتم که چرا ایشان مثل شما نمی نویسید.» با همان حالت که پدر در من احساس جهالت و نادانی کردند ، نگاهی به من کرد و گفت:«خانم این ها خط نیست سرخاب و سفیدابی است برای خط.»عجیب این که اصطلاح و نکته یی که گفتند همان بود که پدر بیان کرده بود.
نقل از کتاب مروری بر زندگی استاد سید حسین میر خانی
میرزا علی اکبر کاوه
خوشنویس پر آوازه ای که قامتش در این فن بسان چنگ خمیده استاد زمانه است و در فنون هنر خط یگانه و بی بدیل و بی عدیل می نماید معرف آفاق است از شهرت و کمال درهمه محافل محترم و در پر کاری و مهارت و خدمت گذاری تعریفش باقصی غایت رسیده و زبانزد اکابر واصاغر می باشد.
مرحوم مغفور میرزا علی اکبر خان کاوه رضوان الله علیه بزرگ و اسوه هنر ، سالک راه حق بود خلف حاج علی محمد تاجر شیرازی در سنه 1273 هجری شمسی چشم به جهان گشود. در روزگار خرد سالی باتفاق خانواده بطهران عزیمت و رحل اقامت افکندند.تحصیلات مقدماتی و معلومات قدیمه را که علی الرسم عبارت از خط و ربط و ادبیات و غیره بود نزد معلمین سر خانه علی ماتیسر نموده بعدا دوران متوسطه را هم در دبیرستان کالج البرز در ایام تصدی و مدیریت دکتر جردن به پایان رسانیدند چون از همان زمان کودکی فریفته و شیفته زیبائیها و جاذبه های خط خوش فارسی که در خانه پدری تعدادی از قطعات در دسترسی او قرار داشت بودند مدتی از روی آنها مشق و تمرین می نمود ندو چون والدش به عشق و علاقه وی بخط و خوشنویسی وقوف یافت وی را نزد دو استاد معتبر و مشهور عصر مرحومان میرزا طاهر کاتب همایون همدانی و میرزا علی مخصوص کاتب الخلاقان طهرانی سپرد.ایزد بیچون به من عالی نهمتش سایه التفات انداخته و میرزا علی اکبر خان بزودی پیشرفتی چشمگیر در تحصیلات کلاسیک بخصوص در عرصه خط و خوشنویسی بظهور و بروز رسانیده از همگان بیشی جست.از سنین نوجوانی باین اصل پی برده بود که سالک طریق را استادی کامل عیار می باید تا نتیجه زحمات در منهج صحیح براه افتاده و فعالیت کوشنده بثمر تام و تمام منتج گردد لذا پس از اینکه حظی اوفی و مایه ای وافر اندوخت و از سایر بی نیاز گردید، سالی چند نیز بسعی و تلاش و جد و جهد پرداخت و سرانجام بمحضر مبارک مرحوم میرزا محمد حسین خان سیفی ملقب به عماد الکتاب که بواقع از نوادر و اعجوبه دهر بود راه یافت ویا صرف کیمیای عمر گرانبها ی خویش در پرتو تعالیم وی دوره تکمیلی را توأم با تغیر شیوه بانجام برسانید و از طرف استاد مورد تحسین و آفرین قرار گرفت و خطش بدرجه اقصی و مرتبه علیا رسید و در سلک استادان مسلم الثبوت منسلک گردید ودر تمام ایران نظیرش دیده نشده.این مراتب بگوش مرحوم استاد محمد تقی بهار ملک الشعرا رسید وی را به میر عماد عصر ملقب گردانید والحق سخنی هم بگزاف نفرموده است و صدق محض و محض صدق زیرا آثار نی کلکش خود بر این معنی گواهی صادق دلیلی قاطع و برهانی ساطع است. چه هنر شناسان و صیرفیان بصیر و منتقدان مهر با قلم مشکین ختامه هریک درین مقام بذکر شمه ای از احوالوی که بمزید امتیاز از سایرین ممتاز بوده و حقا هم اقتضا داشته پرداخته ان چنانکه این حقیقت مسلم از فرط بداهت با تیان حجت نیاز ندارد. این تو فیقات ربانی و عنایت صمدانی در نوجوانی و حداثت سال آن هم در چنان موقعیتی که پدر از دست داده بود نصیب او گردیده بود و همانا دعوی کاوه مصیب و محق بوده است.
وهو اجلی من ان یعرف واجل من ان یوصف
هر چند بر صحایف خاطر عاطر خوانندگان ار جمند نیازی به تحریر تفصیلی بیش از این نباشد لیکن ناگفته نماند که این تو فیقات همه پس از مهاجرت مرحوم کاه به طهران به تحق پیوسته و بذروه کمال دست یافته است.بر این موجب ابتدا استاد از سال 1298 خورشیدی بسمت منشی وزیر در وزارتخانه مالیه آن روز (وزارت دارایی) به خدمت اداری مشغول شد وچون وجودش مغتنم بود پس از گذشت زمانی کوتاه بر حسب دعوت یحیی قراگزلو اعتمادالدوله وزیر فرهنگ وقت از آن وزارتخانه-به وزارت فرهنگو معارف انتقال یافت و علاو بر انجام امور اداری و تعلیم شاگردان مدرس کتابت بعضی از کتب درسی از قبیل:تاریخ-فارسی تألیف رشیدیاسمی- جغرافیا درسی دبستانی-حساب و هندسه پروفسور فاطمی- الفبای باغچه بان -فارسی درسی دوره ابتدایی-فوائدالادب(بخشی)-و دو اثر ذیقیمت دو بیتی های بابا طاهر همدانی گلچین اشعارصائب تدوین زین الابدین مؤتمن-و رسمالخط نو آموزکاوه وغیره به وی محول گردید.
میرزا عبد الله فرادی1306
استاد عبد الله فرادی یکی از شخسیت های نامدار و ستارگان درخشان هنر خوشنویسی در آسمان هنر ایران بود که اغلب استادان معاصر ومدرسان حاضر در انجمن خوشنویسان از محضر پر فیض و اطلاعات وسیع ومعلومات عمیق و آثار ارشمند این مرد بزرگ بهره رفته اند. فرادی فر زند محمد بسال 1306 هزار سیصد وشش هجری شمسی در خانواده ای با فضیلت در خیابان استخر طهران پا به عرصه حیات گذاشت.مدارج تحصیل دوره ابتدای تا دانشکده حقوق قضایی و ادبیات زبان پارسی را در دانشگاه تهران گذراند و فارغ التحصیل شدو سپس به عزم ادامه تحصیل بیشتر به فرانسه رفت و در رشته زبان ادبیات فرانسه در دانشگاه سوربن پاریس تحصیل کرد و مدرک گرفت.
به هنر خوشنویسی به حد کمال عشق می ورزیدچنان که این هنر را در خلال تحصیل دوره ابتدایی از کودکی آغاز کرده بود در طول زمان به ترتیب از مر حومان علی آقا حسینی معرف به علی اوسط و غلام رضای خوشنویس پاک نهاد پسر میرزا کاظم معرف و علی مخصوص کاتب الخاقان و محمد عماد طاهری بدر الشریعه و سر انجام سید حسین میر خانی سراج الکتاب و علی اکبر کاوه تعلیم گرفت و تمام رموز و قواعد فنون خط را آنچه ار استادان شنیده بود مکنون در ذهن خود داشت و به کار می بست و علما"و عملا" از تمام استادان بی نیاز شد.فرادی با داشتن شایستگی ذاتی و آمادگی ذهنی و استعداد وافی با نظری مو شکافانه به تحقیق و تتبع و غور وتعمق در آثار قدما و از جمله کلهر و عماد الکتاب به قدر توانایی و هوش و معرفت خدادادی اقتباس تجارب افزون بر سوابق خطی و کسب کمالی کرده بود و حاصل این بهره گیری ها را بی بخل و در حقیقت بی دریغ در اختیار مشتاقان و طالبان هنر قرار می داد
